Aktualności

Informacja

Strona znajduje się w archiwum.

Co robić, kiedy zaginie twoje dziecko?

Data publikacji 24.04.2021

Każdego roku Policja odnotowuje około 15 tysięcy zaginięć, z czego około 4 tysiące to zaginięcia osób nieletnich. Małe dzieci giną w wyniku niewłaściwej opieki dorosłych albo porwań rodzicielskich. Najczęściej odnajdują się dosyć szybko, choć oczywiście zdarzają się zaginięcia, które trwają latami. Nastolatki, czyli dzieci powyżej 13. roku życia zazwyczaj uciekają z domów. Powodem tego może być depresja, lub inne problemy, wynikające z sytuacji w domu, szkole, wygórowanych oczekiwań rodziców, konfliktów z rówieśnikami. Co robić, kiedy zaginie twoje dziecko?

Dlaczego giną?

Wiadomość o zaginięciu szokuje rodzinę, bliskich i paraliżuje ich życie. Zwłaszcza gdy osoby giną nagle, bez wcześniejszych sygnałów, że coś jest nie tak. Czasem pozornie drobne problemy okazują się zbyt wielkim ciężarem. W swojej bezsilności postanawiają opuścić rodzinę i zerwać z dotychczasowym życiem. Wyjeżdżają za granicę, wchodzą w nowe związki. Drugim powodem zaginięć mogą być choroby – zanik pamięci, schizofrenia, depresja. Zniknięcie to również efekt wypadku czy przestępstwa - porwanie, handel ludźmi. W zagrożeniu znajdują się przede wszystkim dzieci. Co roku odnotowuje się około 15 tysięcy zgłoszeń zaginięć, w tym 4 tysiące dotyczą właśnie nieletnich. Scenariusz może być bardzo różny.

Zaginięcia nieletnich

Każde zaginięcie Policja traktuje indywidualnie. Każdemu przypadkowi towarzyszy inna okoliczność. Z innych przyczyn ginie małe dziecko, nastolatek, a z jeszcze innych osoba dorosła. Oczywiście istnieją pewne prawidłowości, na które wskazują policjanci zajmujący się sprawą zaginięć. Jednak każda sprawa ma swój indywidualny przebieg. Powodem u najmłodszych, w wieku do 6 lat, może być m. in. zgubienie się, wypadek czy uprowadzenie. Dla malucha nawet samodzielny spacer po najbliższej okolicy jest przygodą. To z powodu niedostatecznej uwagi rodziców, najmłodszym udaje się oddalić z miejsca zamieszkania czy placu zabaw. Pozostawiając dziecko same w domu poszerzamy mu pole ewentualnego manewru. Powierzając dzieci osobom niezaufanym – również ryzykujemy. Inną przyczyną zaginięć młodszych dzieci są przestępstwa. Dzieci mogą stać się ofiarami pedofilii, porwań, zabójstw. Ważne więc, aby rodzice odpowiednio przygotowali dziecko do kontaktu z obcymi ludźmi. Zbytnia ufność często może być zgubna.

Inną sytuacją jest, kiedy dzieci same decydują się na ucieczkę. Problem tzw. „gigantów” dotyczy przede wszystkim młodzieży w wieku 13-17 lat. Powodów może być mnóstwo. Od problemów w szkole, przez brak akceptacji w grupie rówieśniczej, po chęć przeżycia ciekawej przygody. Przyczyna zaginięć tkwi często w samym ognisku domowym. Nieporozumienia, przesadne wymagania rodziców czy strach przed karą – są problemami, które przerastają niejednego nastolatka. W sytuacji rozwodu rodziców, przesadnego skupienia się na pracy – ucieczka jest „krzykiem” nastolatka. Chce on w ten sposób zwrócić na siebie uwagę. Młodzież bardzo często organizuje „wagary” dla zwykłego popisu. Koniec roku, czas wakacji jest okresem, kiedy wyraźnie nasilają się tego typu „wypady”. W sytuacji gdy dziecko nie wraca o ustalonej porze – rodzice zazwyczaj rozpoczynają poszukiwania na własną rękę.

Kiedy zaginie dziecko...

Zniknięcie dziecka należy jednak niezwłocznie zgłosić na Policję. Na komendę koniecznie zabierz ze sobą jego aktualne zdjęcie. Funkcjonariusze starają się uzyskać jak najwięcej informacji dotyczących osoby zaginionej. Możesz być pytany o wszystkie szczegóły. Nie zatajaj więc żadnej informacji, gdyż każda z nich może zadecydować o kierunku działania Policji. Wywiad z rodzicami ma pomóc w poszukiwaniach. Przypomnij sobie w co dziecko było ubrane, z uwzględnieniem znaków szczególnych. W przypadku starszych dzieci – jeśli masz podejrzenia co do przyczyny ucieczki i ewentualnego miejsca pobytu – poinformuj o tym. Powiedz o miejscach, w których dziecko spędza najwięcej czasu. Sprawdź, czy w jego pokoju, nie ma żadnych przedmiotów i znaków świadczących o motywach ucieczki. Możesz sprawdzić ostatnio przeglądane strony internetowe i pocztę elektroniczną. Należy sprawdzić biling rozmów telefonicznych oraz wyciągi z kart bankomatowych. Jeśli dziecko posiada przy sobie telefon – jest możliwość szybkiego namierzenia go na podstawie karty SIM.

Działania Policji

Zazwyczaj zaraz po zgłoszeniu Policja rozpoczyna penetrację terenu, w okolicach którego dziecko było widziane po raz ostatni. Wykorzystuje do swoich działań sprzęt techniczny oraz psy policyjne, a nawet helikoptery. Przesłuchuje świadków i osoby, które spędzały z nim czas tuż przed zaginięciem. Policjanci kontaktują okoliczne szpitale i noclegownie. Informacja o zaginięciu nieletniego trafia do wszystkich służb w całym kraju. W swoich działaniach Policja współpracuje z organizacją ITAKA, zajmującą się poszukiwaniem osób zaginionych. Tam również możesz zgłosić się po pomoc. Fundacja prowadzi stronę internetową, umożliwia wydrukowanie specjalnego plakatu z wizerunkiem osoby poszukiwanej. Dla usprawnienia poszukiwań skontaktuj lokalne media, w ten sposób informacja bardzo szybko dotrze do dużej liczby osób.

Jak mogę zapobiec tragedii?

Najlepszym jednak działaniem jest zapobieganie tragedii. W czasie wakacji, ferii bądź szczególnie wyczulonym na ewentualne zagrożenia. Młodzież ma dużo wolnego czasu i nie zawsze korzysta z niego najlepiej. Zainteresuj się tym, co robi Twoje dziecko w wolne dni, gdzie i z kim wychodzi. Natomiast najmłodszym postaraj się zapewnić opiekę na czas Twojej nieobecności. Wykaż dziecku zainteresowanie. Rozmawiaj z nim, pytaj o to jak spędza czas gdy nie ma Cię w domu i jakie ma plany. Sam możesz wyznaczyć mu jakieś zadania lub zaproponować co może robić w ciągu dnia. Zadbaj o to, by już od najmłodszych lat dziecko wiedziało jak się nazywa, gdzie mieszka i kim są jego rodzice. Ucz je, by nie otwierało nikomu drzwi podczas Twojej nieobecności. Zwalczaj w nim naiwność i zbytnią ufność innym osobom. Zakaż przyjmowania prezentów od nieznajomych, oddalania się z nimi czy wsiadania do samochodu. Nie pozwól by samotnie poruszało się komunikacją miejską.

Urlop to odpoczynek od pracy, ale nie odpoczynek od opieki nad dzieckiem. To zwłaszcza podczas letnich wyjazdów musisz być czujny. Postaraj się towarzyszyć mu na każdym kroku – na plaży, w wodzie, restauracji – nawet w drodze do toalety. Naucz swoje dziecko, co powinno zrobić w sytuacji, kiedy się zgubi. Zadbaj by znało nazwę i adres pensjonatu, w którym przebywacie. Gdy znajdzie się w obcym miejscu – niech poprosi kogoś o pomoc lub czeka aż odnajdzie go opiekun.

Najczęściej giną nieletni od 14 do 17 lat. W tym przedziale wiekowym dziecko potrafi już poradzić sobie w większości sytuacji, jest samodzielne. Najbardziej prawdopodobna jest więc ucieczka. Nikt jednak nie decyduje się na nią bez powodu. Dzieci są szczególnie podatne na wszelkie niepowodzenia – zarówno w domu, w szkole jak i w grupie rówieśniczej. Ich odporność na problemy jest znacznie słabsza niż u dorosłych. Czasem zwykła rozmowa i okazane zainteresowanie pozwoli uniknąć rodzinnego dramatu. Policja apeluje o szczególną ostrożność i opiekę nad najmłodszymi. Komenda Główna Policji podpisała z organizacją ITAKA umowę o współpracy w kwestii zaginięć. Porozumienie umożliwia płynną wymianę informacji podczas poszukiwań. Jednak bezpieczeństwo Twojego dziecka zależy przede wszystkim od Ciebie. Pamiętaj więc o podstawowych zasadach opieki. Pozwoli to uniknąć wielu przykrych sytuacji, a przede wszystkim tragedii dziecka.

Co robić, kiedy zaginie twoje dziecko?

  • Współpracuj z policją i innymi służbami lub instytucjami, które szukają twojego dziecka. Dzięki temu, co powiesz i przekażesz, twoje dziecko może zostać szybciej odnalezione.
  • Każda informacja jest ważna!
  • Policja musi jak najwięcej wiedzieć o twoim dziecku i sytuacji, w której zaginęło. To pomoże jej podjąć właściwe działania. 
  • Pamiętaj! To ty jesteś najlepszym źródłem informacji. To, co wiesz, może przyspieszyć odnalezienie twojego dziecka.

Przekaż policji:

  • aktualne zdjęcie dziecka,
  • jeśli dziecko ma telefon – numer tego telefonu oraz (jeśli znasz) numer IMEI,
  • numery telefonów i adresy koleżanek i kolegów, z którymi dziecko utrzymuje kontakt.

Opisz swoje dziecko

  • Co w wyglądzie i zachowaniu dziecka zwraca uwagę?
  • Jakie rzeczy ma przy sobie: ubrania, dokumenty, pieniądze, telefon, ładowarkę, latarkę, inne?
  • Jakie miejsca lubi? W jakich często przebywa? Czy opowiadało o jakimś szczególnym miejscu?
  • Jak radzi sobie w trudnych sytuacjach: szuka pomocy czy unika ludzi?
  • Jakie cechy charakteru dziecka dominują? Możesz użyć na przykład słów: optymista, pesymista, kreatywny, odważny, lękliwy, pełny energii, wytrwały, szybko zniechęca się.

Co się działo przed zaginięciem?

  • Co się działo w ciągu ostatniej doby? Czy wydarzyło się coś dziwnego? Jak dziecko zachowywało się?
  • Co się działo w ostatnim czasie? Czy zmieniło się coś w życiu dziecka? Czy miało kryzys? Powodem mogły być na przykład: kłopoty w szkole, kłótnia z przyjaciółmi, konflikt w domu lub szkole, rozwód rodziców, utrata bliskiej osoby, choroba, przeprowadzka, zmiana szkoły.
  • Czy dziecko zaczęło się inaczej zachowywać? Czy zrobiło się na przykład obojętne lub nerwowe? A może buntowało się? Czy unikało bliskich? Czy coś wskazywało na to, że przeżywa kryzys?
  • Czy wcześniej dziecko opuszczało dom bez twojej wiedzy?

Czy dziecko jest zdrowe?

  • Czy jest pod opieką psychiatry lub psychologa? Jeśli tak, to z jakiego powodu? Czy ma jakieś objawy – na przykład urojenia?
  • Czy cierpi na choroby somatyczne?
  • Czy używa sprzętu leczniczego lub bierze lekarstwa?

Coś jeszcze? Powiedz o tym!

  • Powiedz wszystko, co – twoim zdaniem – może pomóc w poszukiwaniach. Nie myśl, że policja uzna jakieś informacje za niepotrzebne. Ocenią to specjaliści.

ts/na podstawie informacji źródłowych Interenet


 

Pobierz plik (format mp4 - rozmiar 2.64 MB)

Powrót na górę strony